De blik van Jan Decleir is er één van bolle ogen en hangende mondhoeken, van uiterste verbazing, wanneer hij met diepe stem exclameert: ‘Ken ik u van ergens? Hebben wij misschien samen een koe gemolken?’ Zijn tegenspeler, Koen De Sutter, wiens haren zijlings opveren als hoornen, antwoordt venijnig dat hij Mefisto heet en iets tegoed … Lees verder
Journalistiek uit de frontlinie
De Brielpoort in Deinze is een geweldig onaantrekkelijke locatie. De zaal is gelegen in de Lucien Matthyslaan, een godvergeten zijstraat van de N35, een oude, lang vergeten legende tussen de industrie aan de Leie en de zonnekloppers van De Brielmeersen. Vanaan de oevers van de Leie ziet het gebouw er even grijs uit als het … Lees verder
Valse noot
Om uit een wekelijkse reeks mensen of gebeurtenissen een rotte appel te selecteren, of een spreekwoordelijke valse noot, is allesbehalve evident. Wat is úw keuze voor deze week? Een greep uit de Vlaamse kranten: 1) Frédéric Deborsu, wegens het vernietigen van kroonprins Filip’s reputatie, in zoverre daar nog iets van overbleef, 2) Stephen Odell, de … Lees verder
Emilio’s got the Blues
Een aantal weekeindes terug ging ik kijken naar een optreden van Emile Verstraeten. De man speelt viool in de groep rond Bart Peeters, en doet dat nogal uitstekend. Ware het uit jaloezie, of omdat hij de grijns van Peeters kotsbeu is, Joost mag het weten; de feiten zijn dat onlangs Dhr. Verstraeten de band Emilio … Lees verder
Nouvelles en trois lignes
Een aantal maanden terug las ik in de weekendkrant een gesprek met Teju Cole, een Nigeriaans-Amerikaans schrijver die werd geïnterviewd naar aanleiding van het verschijnen van Open Stad, zijn eerste roman. Ik hield eraan over dat Open Stad een actuele stadsnovelle is, en dankzij de geweldige foto die het artikel vergezelde kan mijn geestesoog niet anders … Lees verder